افتاده است روي زمين پيکر کسي
در خون شناور است تن بي سر کسي
يا نور عين » « يا ولدي » گريه مي کند«
بر پاره هاي پيرهنش مادر کسي
سيلي زدند صورت ماه شکفته را
شلاق خورد بر بدن لاغر کسي-
که آه آه مي کشد و آه آه او
آتش کشيده يکسره بر چادر کسي-
که کوه پاي طاقت او خاک مي شود
درياي خون برابر او ... خواهر کسي-
از نخل هاي سبز عراقي بلندتر
بالا بلند! بيشتر از باور کسي..
بر نيزه ميبرند ستاره ستاره ماه
يک کهکشان بروي زمين، نه! سر کسي
چيزي بگو ستاره ي دنباله دار، شب
هرگز نشد براي ابد باور کسي
/موفق باشيد/به منم سر بزنيد/من آپم ومنتظر