چون گلي شكوفته در بهاران
همچون اشك جاري در سيما
چون گلي زاده شده در بيابان
زندگي همچون برگيست كه به سادگي
وزيدن يك باد به گردش در مي آيد چه زيباست كه اين حركت نرم و ملايم باشد
چون ابر در بهاران
چون نسيم در كوهساران
چون باد در كناره ساحل به وقت باران
چون دشت وسيع بر فراز كوهها
چه زيباست رويش گلها در جويبارها
سلام دوست عزيز.
ممنونم كه به وبلاگم سر زدي.
اميدوارم هميشه با خدا باشيم و خداوند هم هميشه با ما.
سال نوتون مبارك. بازهم سر بزنيد. به روز هستم و مشتاق ديدار شما.
صدايم كن...كه در اين تاريكي پر همهمه ي مرموز تنها صداي ملكوتي تو اشناست...با من حرف بزن كه خسته ام از سرگرداني...ديريست كه دلم براي بهارت تنگ است...
سلام دوست خوبم!
متن بسيار زيبايي بود و به راستي كه چه زيبا از دلهاي آگاه ولي غافل سخن گفته اي!
خداوند همه مان را به راهي كه پاياني جز خودش نيست هدايت كند!
يا مولاي من! براستي كه تو مولا و سرور من هستي! به كرم و بزرگواري و مهربانيت مرا بپذير!
