نمي بينمت در آيينه ي روان گردانم
هنوز كنار دستم هستي
مي دانم
به گوشه ي چشمم تويي
هر چه سر مي گردانم
روي شقيقه ي سمت راست
شكل موي ابرويي كه بلند شده باشد
نه خاطره . نه خطر
نه يادداشت ،‌ نه تصوير
چقدر همرنگ اند
ابروي بلند من
گيسوي كوتاه تو
اگر نگاهت را بدزدم
سرخ مي شود گونه ات از شرم ديگري
از راه دور مي بويمت
عطر كبود گل عنبري