تصور کن اگه حتي تصور کردنش سخته!
جهاني که هر انساني تو اون خوشبخته خوشبخته!
جهاني که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نيست!
جواب هم‌صدايي‌ها پليس زِد شورش نيست!
نه بمب هسته‌اي داره، و نه بمب‌افکن نه خمپاره!
ديگه هيچ بچه‌اي پاشو روي مين جا نمي‌زاره!
همه آزاده آزادن، همه بي‌درد بي‌دردن!
تو روزنامه نمي‌خوني، نهنگا خودکشي کردن!

جهاني را تصور کن، بدون نفرت و باروت!
بدون ظلم خود کامه، بدون وحشت و تابوت!
جهاني را تصور کن، پر از لبخند و آزادي!
لبالب از گل و بوسه، پر از تکرار آبادي!

تصور کن اگه حتي تصور کردنش جرمه!
اگه با بردن اسمش گلوت پر ميشه پر از سرمه!
تصور کن جهاني را که توش زنداني افسانه‌س!
تمام جنگ‌هاي دنيا، شدن مشمول آتش‌بس!
کسي آقاي عالم نيست، برابر با هم‌اند مردم!
ديگه سهم هر انسانِ تن هر دونه‌ي گندم!
بدون مرزو محدوده، وطن يعني همه دنيا!
تصور کن تو مي‌توني بشي تعبير اين رويا!