مگر هنوز به خاطر ،‌ تو را خيال من است

كه هر كجا به زبان تو شرح حال من است ؟

عجب ز آينه ي قلب تو ، كه در آن نقش

ز بعد رفتن من ، باز هم خيال من است

رضا و مهر تو نارم كه جام زهر فراق

برابر تو ، به از شربت وصال من است

رسيد شعر تو و گوشم آشنايي داشت

به نغمه يي كه ز مرغ شكسته بال من است

اگرچه سوخت چو پروانه بال تو اي دوست

چو شمع سوخته تا صبح نيز حال من است

شنيده ام كه ز دوري ، هنوز رنجوري

اگر چه رنج و غمت مايه ي ملال من است

ولي نهفته نماند كه ضمن دلتنگي

خوشم كه باز به خاطر ،‌ تو را خيال من است