اي همه آرامشم از تو پريشانت نبينم

چون شب خاكستري سر در گريبانت نبينم

اي تو در چشمان من يك پنجره لبخند شادي

همچو ابر سوگوار اين گونه گريانت نبينم

اي پر از شوق رهايي رفته تا اوج ستاره

در ميان كوچه ها افتان و خيزانت نبينم

مرغك عاشق كجا شد شور آواز قشنگت

در قفس چون قلب خود هر لحظه نالانت نبينم

تكيه كن بر شانه ام اي شاخه نيلوفري رنگ

تا غم بي تكيه گاهي را به چشمانت نبينم

قصه دل تنگيت را خوب من بگذار و بگذر

گريه درياچه ها را تا به دامانت نبينم

كاشكي قسمت كني غمهاي خود را با دل من

تا كه سيل اشك را زين بيش مهمانت نبينم

تكيه كن بر شانه ام اي شاخه نيلوفري رنگ

تا غم بي تكيه گاهي را به چشمانت نبينم

سلامممممممممم

نانسي هميشهههههههههههههههه شرمنده شماستت ..سبز باشييييييييي ..............

خدا يا! تو خود اين عشق را در دل من آفريدي ، پس مرا ياراي آن ده تا به آن برسم.

سلام خاكسترينه عزيز. با خواندن نوشته هاي زيبايت كم كم وجودم از گرما لب لبريز مي شود . باشد كه او بر گردد. تو را سپاس كه به وبلاگ من سر زدي .

سلام....ممنونم ازينكه شرمنده كرده بوديدو وقتتونو در اختيار وبلاگم گذاشته بوديد .....راستش خيلي به اينجا اومدم....و از نوشته هاي عالي تون لذت بردم...ولي نتونستم كامنت بزارم ولي اين بار خدارو شكر..........خدايا هر انچه در دنيا نسيبم ميكني به دشمنانم ده.....و هر انچه در اخرت نسيبم ميكني به دوستانم ده....كه مرا تو بس...

مثل هميشه زيبا

واي ي ي ي......خيلي زيبا بود....محشر بود

بهت تيريك ميگم بخاطر وبلاگي كه داري.........ضمنا

دوست واقعي كسي است كه دست هاي تو را بگيرد ولي قلب

تو را لمس كند...............منتظرتم