دوستم داشته باش ... بادها دلتنگند ... دستها بيهوده ... چشم ها بي رنگند ... دوستم داشته باش

شهر ها مي سوزند ... برگها مي ريزند ... يادها مي گندند ... دوستم داشته باش

باز شو تا پرواز ... سبز باش از آواز...آشتي كن با رنگ ... عشق بازي با ساز... دوستم داشته باش

عطرها در راهند ... دوستت دارم ها ... آه ... چه كوتاه ... دوستت خواهم داشت

بيشتر از باران ... گرم تر از لبخند ... داغ چون تابستان ... دوستت خواهم داشت

شادتر خواهم شد ... ناب تر روشن تر... بارور خواهم شد... دوستم داشته باش

برگ را باور كن ... آفتابي تر شو ... باد را از بر كن ... دوستم داشته باش

قلبت هميشه عاشق و سرزمين مقدس قلبت هميشه با طراوت و شاداب باد...

پس بي ترديد قلب عاشقت سالهاست كه قلمرو خداوند است...

پس هزاران بار تبريك و تهنيت بر عشقت و قلب هميشه عاشقت

هر لحظه از زندگي بايد صرف عشق شود، در اين صورت زندگي تبديل به عبادت مي شود و ديگر نيازي به جستجوي خداوند نيست، زيرا خداوند خود به نزد كسي خواهد آمد كه مزه عشق را چشيده است.(اوشو)

به همين علت است كه عيسي مسيح بارها و بارها فرموده است:

كه( قلمرو خداوند در وجود شماست).

به نام خداوند عشق

ميل به عشق قاطعانه ترين نشانه براي اثبات وجود خداوند است. گواه ديگري وجود ندارد. چون انسان عشق مي ورزد، پس خدا وجود دارد. چون انسان بدون عشق نمي تواند زندگي كند، پس خدا وجود دارد.(اوشو)

راستي يادم رفت بگم چون پارسي بلاگ ارور ميده من آدرس وبلاگم رو نصفه نوشتم....

http://tanhatarin-ghasedak.persianblog.com

تا در اين دهر ديده کردم باز / گل غم در دلم شکفت به ناز / بر لبم تا که خنده پيدا شد گل او هم به خنده اي وا شد / هر چه بر من زمانه مي ازود / گل غم را از آن نصيبي بود / همچو جان در ميان سينه نشست / رشته عمر ما به هم پيوست / چون بهار جوانيم پژمرد گفتم / اين گل ز غصه خواهد مرد /يا دلم را چو روزگار شکستي هست / مي کنم چون درون سينه نگاه / آه از اين بخت بد چه بينم آه گل / غم مست جلوه خويش است / هر نفس تازه روتر از پيش است / زندگي تنگناي ماتم بود / گل گلزار او همين غم بود /او گلي را به سينه من کاشت / که بهارش خزان نخواهد داشت .......